z.audit.Bescherming zorgverleners
Om tot verbetering van de zorg te komen d.m.v. audits moeten substandaard zorgfactoren worden geïdentificeerd. Deze kunnen op 3 terreinen liggen. De zorgorganisatie, de zorgontvanger en de zorgverlener. Om een audit te realiseren is een grote mate van veiligheid belangrijk voor de zorgverlener. Dit betekent dat het melden of aan het licht komen van een “incident” blame free zou moeten zijn.
Wat is blame free?
Onderscheid kan gemaakt worden in blame-free binnen of buiten de organisatie.
- Binnen een organisatie betekent dit dat een zorgverlener geen nadelige gevolgen ondervindt van het melden of aan het licht komen van een incident.
- Buiten de organisatie betekent dit dat een zorgverlener niet juridisch en/of tuchtrechtelijk vervolgd zou kunnen worden. In tegenstelling tot bijv. Groot Brittannie is dit in Nederland nog niet aan de orde. Hiervoor is een nieuwe wet of een wetswijziging noodzakelijk. De verwachting is dat in deze situatie op korte termijn geen verandering zal komen. Wel is het zo, dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg in haar onderzoek geen gebruik maakt van informatie uit een systeem van veilig melden.
Gezien bovenstaande kan, vanuit juridisch oogpunt, van blamefree melden buiten de organisatie eigenlijk geen sprake zijn. Auditbijeenkomsten moeten dus eerder gezien worden als vertrouwelijke besprekingen, maar ook dit is niet absoluut.
Voor te stellen is dat door het auditproces het vermoeden van disfunctioneren van een collega bevestigd wordt. Het gevolg van een dergelijke situatie zou kunnen zijn dat na interne inspanningen om deze situatie te veranderen, “externen” op de hoogte moeten worden gesteld van het disfunctioneren van deze collega. Hoewel dit mogelijk niet strookt met het idee van “blame free” melden, wordt hiermee wel het primaire doel van de audit gediend.